Fondsen

Om te begrijpen wat een beleggingsfonds is en hoe het werkt, moet je duidelijke concepten hebben zoals netto-activawaarde, aandelen, beheermaatschappij of bewaarder. Ze definiëren allemaal wat dit beleggingsinstrument is, dat opvalt door zijn flexibiliteit en fiscale voordelen.
De beleggingsfondsen, ook bekend als Collectieve Beleggingsinstellingen (CBI), zijn collectieve beleggingsvehikels beheerd door een professionele beheerder, dat wil zeggen, een groep spaarders delegeren aan professionele beheerders de besluitvorming over de investering van hun vermogen.
Deze investering wordt gezamenlijk gedaan in de activa die het beheerteam geschikt acht om de maximale mogelijke rendement te behalen op basis van een vooraf gedefinieerde beleggingsstrategie. Met andere woorden, wat een beleggingsfonds doet, is het geld van veel spaarders nemen om het namens hen te investeren.
Met deze definitie van een beleggingsfonds, is het een voertuig gevormd door een vermogen, dat geen juridische persoonlijkheid heeft, en dat is verdeeld in aandelen.
Het fonds kan beleggen in een breed universum van activa: obligaties, aandelen, derivaten, valuta's, evenals in niet-financiële producten zoals onroerend goed of grondstoffen. Ze kunnen ook beleggen in elke geografische regio.
Daarom wordt gezegd dat beleggingsfondsen al gediversifieerde voertuigen zijn en geschikt zijn om een beleggingsportefeuille te diversifiëren: ze bestaan uit een groot aantal verschillende soorten activa. Er is slechts één basisregel die beperkt waarin een fonds kan beleggen: ze moeten de beleggingsfilosofie respecteren.

Alle fondsen worden geboren met een bepaalde beleggingsfilosofie en daarop is de verdeling van de portefeuille van het fonds gebaseerd. Deze verdeling bepaalt het type activa waarin zal worden belegd, wat de blootstelling aan bepaalde geografische gebieden en vooral het risiconiveau dat ze aannemen, afbakent.
Deze informatie is gemakkelijk te vinden in de brochure van het fonds (KIID). In dat document vind je gegevens zoals:
Wat vind je in het KIID-document?
Welke elementen heeft een beleggingsfonds?
Om te begrijpen wat een beleggingsfonds is en hoe het werkt, moeten we weten welke delen dit beleggingsfonds vormen en wat ze inhouden. Dat wil zeggen, wie deelnemen aan dit soort investeringen en wat hun rol is.
De deelnemingen zijn de proportionele delen waarin een beleggingsfonds is verdeeld. Het aantal deelnemingen dat een beleggingsfonds vormt is geen vaste waarde zoals bij de aandelen van een bedrijf, maar hangt af van de aankopen en verkopen die van deze worden gedaan. De aankoop van deelnemingen wordt inschrijving genoemd en de verkoop van de deelnemingen, terugbetaling.
Deelnemingen zijn verhandelbare waarden, maar worden normaal gesproken niet verhandeld op een effectenbeurs; de beheermaatschappij is degene die de deelnemingen verkoopt en terugkoopt.
In deze lijn kunnen ze ook niet op elk moment en onmiddellijk worden gekocht of verkocht zoals aandelen. Hun waarde wordt berekend aan het einde van de dag, dat is wanneer ze worden verhandeld, tenzij het fonds anders bepaalt.
Net zoals er aandeelhouders van een bedrijf zijn, zijn er deelnemers aan een beleggingsfonds, dat zijn de spaarders die hun vermogen bijdragen aan een bepaald beleggingsfonds.
Elke deelnemer aan een fonds kan op het moment van oprichting of later toetreden tot het fonds, en kan op elk moment uit het fonds stappen (door de investering terug te krijgen).
De prijs van de deelneming van een beleggingsfonds op een bepaalde datum wordt de netto-inventariswaarde genoemd. Deze waarde stelt ons in staat om te zien hoe het fonds evolueert. Bovendien, is het wat je betaalt om in het fonds te investeren.
Technisch gezien, is de netto-inventariswaarde het totale vermogen dat het beleggingsfonds vormt, gedeeld door het aantal deelnemingen in omloop. Om een voorbeeld te geven, als de deelnemingen van het beleggingsfonds een netto-inventariswaarde van 100€ hebben en je wilt 2.000 Euro investeren, zal de belegger 20 deelnemingen verwerven.
Van alle beleggingsfondsen die op de markt beschikbaar zijn, moeten we weten welke soorten fondsen er bestaan en welke passen bij het risicoprofiel van elke persoon. De meest voorkomende soorten fondsen die we op de markt vinden zijn de volgende:
Afhankelijk van het type activa waarin wordt belegd:
Om te begrijpen wat een beleggingsfonds is en hoe het werkt, moeten we weten welke onderdelen dit beleggingsfonds vormen en wat ze inhouden.
De aandelen zijn de proportionele delen waarin een beleggingsfonds is verdeeld. Het aantal aandelen dat een beleggingsfonds vormt, is geen vaste waarde zoals bij de aandelen van een bedrijf, maar hangt af van de aankopen en verkopen die van deze aandelen worden gedaan. De aankoop van aandelen wordt inschrijving genoemd en de verkoop van de aandelen, terugbetaling.
De aandelen zijn verhandelbare waarden, maar worden normaal gesproken niet verhandeld op een effectenbeurs, maar de beheermaatschappij is degene die de aandelen verkoopt en terugkoopt.
Net zoals er aandeelhouders van een bedrijf zijn, zijn er deelnemers aan een beleggingsfonds, dat zijn de spaarders die hun vermogen bijdragen aan een bepaald beleggingsfonds, waardoor ze deelnemers worden in de verhouding van de bijdragen die ze hebben gedaan.
Elke deelnemer aan een fonds kan op het moment van oprichting of later toetreden tot het fonds, en kan op elk moment uit het fonds stappen (door de investering terug te krijgen).
De prijs van het aandeel van een beleggingsfonds op een bepaalde datum wordt de netto-inventariswaarde genoemd. Deze waarde stelt ons in staat om te zien hoe het fonds evolueert.

Technisch gezien is de netto-inventariswaarde het totale vermogen dat het beleggingsfonds vormt, gedeeld door het aantal aandelen in omloop. Om een voorbeeld te geven, als de aandelen van het beleggingsfonds een netto-inventariswaarde hebben van 100 Euro en je wilt 2.000 Euro investeren, zal de belegger 20 aandelen verwerven.
De netto-inventariswaarde wordt dagelijks gepubliceerd, rekening houdend met de slotkoers van de effectenbeurzen.
De beheermaatschappij is verantwoordelijk voor het beheer en de administratie van het beleggingsfonds. Het moet duidelijk zijn dat ze niet de eigenaar van het fonds is, de eigenaren zijn altijd de deelnemers. De beheermaatschappij is wie beslist waar het vermogen van het fonds wordt belegd, dat wil zeggen, het bepaalt het beleggingsbeleid van het fonds.
Elk beleggingsfonds wordt beheerd door een enkele beheerder, maar een beheerder kan tegelijkertijd meer dan één beleggingsfonds beheren. Deze bedrijven rekenen direct een vergoeding aan het beleggingsfonds voor het beheer en de administratie ervan, bekend als beheervergoeding.
Beheermaatschappijen zijn verplicht om periodiek informatie over hun fondsen aan de AFM te verstrekken, en zij zijn verantwoordelijk voor het bijhouden van het register van de aandelen van de beleggingsfondsen.
De functie van de depositaris is om de activa van het fonds te bewaren en te controleren. De depositaris kan een bank, spaarbank, effectenbedrijf of kredietcoöperatie zijn die is geregistreerd bij de AFM.
Als het beleggingsfonds van depositaris verandert, hebben de deelnemers het recht om het volledige bedrag van hun belegging te ontvangen zonder dat er, indien van toepassing, een <strong>terugbetalings vergoeding</strong> wordt toegepast.
Het onderscheid tussen de beheerder en de depositaris is een extra verzekering voor de deelnemers. Dankzij dit worden belangenconflicten in het beheer van het fonds vermeden die tegen het belang van de spaarders kunnen ingaan.
Eenmaal het concept van een beleggingsfonds duidelijk is, is het belangrijk om de kenmerken ervan te begrijpen. Met andere woorden, wat deze beleggingstool definieert.
Dit zijn de algemene kenmerken van fondsen:
Er zijn verschillende soorten beleggingsfondsen en manieren om ze te categoriseren. Het kennen van deze verschillen is de eerste stap om te weten welke het beste past bij het risicoprofiel van elke persoon en ook hoe het fonds wordt beheerd.
Er is meer dan één manier om deze beleggingsfondsen te verdelen. Afhankelijk van het type activa waarin wordt belegd, kan men spreken van:
Afhankelijk van het type activa waarin wordt belegd:
Een andere manier om beleggingsfondsen te definiëren is volgens het type beheer dat wordt uitgevoerd, dat actief of passief kan zijn. In het laatste geval zouden we spreken van geïndexeerde fondsen of passief beheerde fondsen.
Aan deze differentiatie tussen soorten fondsen kunnen anderen worden toegevoegd, afhankelijk van wat ze doen met de dividenden van de aandelen waarin ze beleggen (accumulatie- of distributiefondsen) of volgens de beleggingsstijl (waarde, groei, momentum…).
Ten slotte kan men spreken van fondsen die gespecialiseerd zijn in sectoren en landen zoals vastgoedfondsen, technologiefondsen, wereldwijde fondsen, opkomende fondsen…
Het type fonds geeft meer informatie over waarin het fonds belegt dan over hoe het werkt. Om dit te begrijpen, moet duidelijk zijn welke elementen het bevat.
De werking van een beleggingsfonds is heel eenvoudig. De deelnemer draagt zijn geld bij aan het fonds en verwerft aandelen.
De beheermaatschappij integreert dit geld in het fonds en belegt het waar zij dat passend acht (altijd volgens het beleid van het fonds), waardoor de portefeuille van het fonds wordt gevormd, dat is het geheel van activa waarin het fonds belegt.
Wanneer de belegger aandelen verwerft, koopt hij een deel van het fonds, dat wil zeggen, hij vormt een kleine portefeuille die gelijk is aan die van het fonds.
Vanaf dat moment, als de beleggingen goed gaan, zal de waarde van de aandelen stijgen en, in het tegenovergestelde geval, dalen.
Op dezelfde manier zal de voortgang van de beleggingen ook invloed hebben op het vermogen dat door het fonds wordt beheerd. In feite kan de omvang van een beleggingsfonds om twee redenen toenemen en afnemen:
De eerste reden zal nooit invloed hebben op de belegging, het zal eenvoudigweg de prijs van de aandelen variëren afhankelijk van de inschrijvingen of terugbetalingen.
Wat de investering en de resultaten die de belegger zal behalen wel beïnvloedt, is de verandering in de waarde van de activa.
Om alles beter te begrijpen, gaan we een voorbeeld ontwikkelen van hoe een beleggingsfonds werkt. Gegevens:
Wat is het vermogen van het fonds?
Laten we beginnen met het berekenen van hoeveel geld het fonds heeft.
Totaal aantal aandelen in omloop = 100 deelnemers x 50 aandelen/deelnemer = 5.000 aandelen.
Uitgaande van een netto rendement (na aftrek van kosten, heffingen en belastingen), zou het fonds zich als volgt ontwikkelen:

Op deze manier kunnen we zien hoe het vermogen van een beleggingsfonds evolueert bij een verandering in de waarde van de activa die de portefeuille vormen.
Laten we nu eens kijken hoe de in- en uitstroom van deelnemers het fonds beïnvloedt met een voorbeeld. Stel je voor dat een belegger op dag 5 in het fonds stapt, met een bedrag van 6.000 Euro.
We moeten er rekening mee houden dat op het moment van de investering, de belegger niet weet hoeveel aandelen hij gaat kopen, omdat dit pas bekend zal zijn als de netto-inventariswaarde van het fonds aan het einde van de dag bekend is.
Vervolgens gaan we de netto-inventariswaarde berekenen aan het einde van dag 5, om te weten hoeveel aandelen de belegger heeft gekocht, en het aantal aandelen dat nu het fonds vormt.

De netto-inventariswaarde is 101,03 Euro, dus door 6.000 Euro te investeren, zal hij kopen:
Het eindvermogen op dag 5 is de som van het beginkapitaal (504.370 Euro) plus de meerwaarden (800 Euro) en de investering gedaan door de nieuwe deelnemer (6.000 Euro). We voegen de aandelen van de nieuwe belegger (59,39) toe aan het aantal aandelen in omloop op dag 4.

Laten we nu eens kijken hoe een terugbetaling het fondsvermogen beïnvloedt.
Als een belegger (elk van hen, ongeacht hoe lang zijn investering is) 12.000 Euro wil opnemen op dag 6, moeten we ook wachten tot het einde van de dag om te weten hoeveel aandelen hij opneemt. Daarom berekenen we eerst de netto-inventariswaarde van het beleggingsfonds aan het einde van dag 6:
Netto-inventariswaarde = (511.179 - 3.200)/5.059,39 = 100,40 Euro
De netto-inventariswaarde is 100,40 Euro, dus door 12.000 Euro terug te betalen gaat hij verkopen:
Met de terugbetaling van 12.000€ heeft de belegger 119,952 aandelen verkocht, en het vermogen van het beleggingsfonds wordt met 12.000 Euro verminderd.

Op deze manier hebben we gezien hoe het vermogen van een beleggingsfonds evolueert wanneer er veranderingen zijn in de waardering van de activa die het vormen en wanneer er aandelen worden ingeschreven en terugbetaald.
Investeren in een beleggingsfonds betekent het aangaan van een reeks kosten en commissies.
De commissies van een beleggingsfonds zijn zeer gevarieerd en hangen af van het land en het type fondsen. Over het algemeen zijn de meest voorkomende commissies de volgende:
Commissies van een fonds:
Hoe kan ik de commissie van een fonds weten? Er zijn verschillende manieren om de kosten van een fonds te kennen.
De eenvoudigste is om naar je bank te gaan waar je het hebt gecontracteerd en de documentatie te bekijken, deze informatie moet altijd zichtbaar en gedetailleerd zijn. Met de nieuwe regelgeving zou je eens per jaar een melding moeten krijgen met de uitsplitsing van de kosten die je in de voorgaande periode hebt gemaakt.
De tweede optie is om in Google de naam van je fonds gevolgd door het woord AFM in te voeren en je vindt het bestand van je fonds waarin de werkelijke kosten zijn uitgesplitst.
Ten derde, als je twijfels hebt, kun je ons vragen in de reacties en we helpen je met de volledige uitsplitsing.
De commissies van een fonds zijn belangrijk, maar weerspiegelen niet de totale kosten. Om erachter te komen hoeveel een fonds kost, kun je de TER of Total Expense Ratio gebruiken.
Moet je belasting betalen over beleggingen in beleggingsfondsen? Ja, fondsen zijn niet vrijgesteld van belasting in de inkomstenbelasting aangifte voor de winst die je maakt.
Echter, het heeft een groot fiscaal voordeel ten opzichte van andere investeringen: de mogelijkheid om je geld van het ene fonds naar het andere over te dragen zonder belasting te betalen. Dit is een van de grootste voordelen van fondsen naast hun diversificatie.
Ik leg het op een eenvoudige manier uit.
Toegankelijkheid is een van de kenmerken van beleggingsfondsen. Je kunt ze heel eenvoudig afsluiten via de meeste financiële instellingen en brokers.

Een van de meest voorkomende vragen van een beginnende belegger is hoe een beleggingsfonds over te dragen.
De procedure is meestal heel eenvoudig, hoewel het afhangt van of je fondsen wilt overdragen binnen de distributeur of als de overdracht tussen verschillende entiteiten is.
Overdrachten duren meestal tussen 3-7 werkdagen, hoewel in het geval van overdrachten tussen entiteiten de termijnen aanzienlijk kunnen worden verlengd. Overdrachten kunnen volledig of gedeeltelijk zijn en in beide gevallen moet het doelfonds voldoen aan de minimale vermogensvereisten die als vereiste worden gesteld.
Onthoud dat deze overdrachten geen invloed zouden hebben op je belastingaangifte.
Investire comporta un rischio di perdita.
Il 51% dei conti degli investitori perde denaro negoziando CFD con questo fornitore.
Quando investi, il tuo capitale è a rischio.