Fundamentele Analyse

De ROI (Return On Investment), of rendement op investering, is een maatstaf voor rendement die wordt gebruikt om de effectiviteit van verschillende investeringen te vergelijken.

In algemene termen wordt de ROI berekend door de winst, of het rendement, van een investering te nemen en deze te delen door de kosten.
Het rendement op investering heeft als functie om direct de beloning van een specifiek project te berekenen, in relatie tot de vereiste kosten.
De ROI wordt uitgedrukt als een percentage of ratio. Het is populair vanwege zijn veelzijdigheid en eenvoud en kan worden aangepast voor verschillende situaties. Afhankelijk van de context zal de ROI een andere betekenis hebben:
Voor een bedrijf kan het een manier zijn om de efficiëntie van het management, de winst, de kostenbesparing, of het vermogen van het bedrijf om winst te maken met zijn activa te meten. In deze context is de ROI hetzelfde als de ROA (rendement op activa) en wordt berekend als de verdeling van de nettowinst na belastingen door het totaal van de activa.

👉 Ontdek andere even belangrijke ratio's binnen de financiële analyse in het volgende artikel: Fundamentele analyse op de beurs: Ratio’s, methoden en soorten bedrijven
Door de ROI van verschillende projecten te vergelijken, kunnen we bepalen welk project moet worden ondernomen.
De regel is eenvoudig: als een investering geen positieve ROI heeft of andere investeringen hebben een hogere ROI, dan moet die investering niet worden gedaan.
Het moet worden opgemerkt dat, als we niet voorzichtig zijn, de ROI kan worden gemanipuleerd om aan de behoeften van de gebruiker of de projectleider te voldoen. Dit is mogelijk omdat er enkele kosten kunnen zijn waarvan het niet duidelijk is of ze al dan niet moeten worden opgenomen bij het berekenen van het rendement op de investering.
Dit kan op een hele simpele manier:

De ROI is cruciaal omdat het je helpt om geïnformeerde beslissingen te nemen over je investeringen. Als een bedrijf een hoge ROI heeft op zijn investering, betekent dit dat het zijn middelen efficiënt gebruikt om winst te genereren. Dit is aantrekkelijk voor investeerders, omdat het suggereert dat het bedrijf een goede financiële beheersing heeft en potentieel voor groei.
Aan de andere kant kan een lage ROI een waarschuwingssignaal zijn. Het kan erop wijzen dat het bedrijf zijn middelen niet effectief gebruikt, wat zijn vermogen om in de toekomst winst te genereren kan beïnvloeden. Het analyseren van de ROI stelt je in staat om verschillende investeringsmogelijkheden te vergelijken en de keuzes te maken die de beste rendementen bieden.
Het correct interpreteren van de Return on Investment (ROI) is cruciaal voor het nemen van geïnformeerde beslissingen, wat precies is waar het om draait. Hier leggen we uit hoe je dit doet:
Een ROI die hoger is dan de kapitaalkosten geeft aan dat de investering meer winst oplevert dan het kost om deze te financieren, wat positief is. Als de ROI lager is dan de kapitaalkosten, genereert de investering niet voldoende rendement om de kosten te rechtvaardigen.
Het vergelijken van de ROI van een bedrijf met het gemiddelde van de sector laat je zien of het bedrijf beter of slechter presteert dan zijn concurrenten. Een ROI die hoger is dan het sectorgemiddelde duidt op een efficiënte bedrijfsvoering en een sterke concurrentiepositie.
Het analyseren van hoe de ROI van een bedrijf in de loop van de tijd is veranderd kan inzicht geven in trends en stabiliteit.
Externe factoren, zoals veranderingen op de markt, nieuwe regelgevingen of technologische ontwikkelingen, kunnen invloed hebben op de ROI. Het is belangrijk om deze factoren in overweging te nemen bij het interpreteren van de ROI om de context achter de cijfers te begrijpen.
Dus, hoe moeten we een hoge of lage ROI interpreteren? En kan de ROI van een investering negatief zijn? Laten we het bekijken:
Het optimaliseren van de ROI (Return on Investment) van een bedrijf betekent het verbeteren van de efficiëntie waarmee middelen worden ingezet om winst te genereren. Hier zijn verschillende belangrijke strategieën om dit te bereiken:
Om de totale ROI van een bedrijf te bepalen, los van elke afzonderlijke investering die het bedrijf doet, is de relevante metriek de ROIC. Deze wordt vaak gebruikt door investeerders om de rendabiliteit van de investeringen van het bedrijf te meten, naast de ROE om de rendabiliteit in functie van het eigen vermogen te meten of de ROA om de rendabiliteit in functie van de activa te meten.
Een van de meest gebruikelijke toepassingen van deze indicator is in digitale marketing. Het principe blijft hetzelfde: het rendement delen door de gemaakte investering.
Stel je bijvoorbeeld voor dat de gemiddelde opbrengst per gebruiker van onze website die klant is geworden 80 euro is, en dat de website gedurende de maand 120 klanten heeft aangetrokken. Ook zijn de onderhoudskosten van de website 6.800 euro per maand.
Eerst kunnen we het rendement berekenen: (80*120)-6.800=9.600-6.800=2.800
Vervolgens delen we door de vereiste kosten: 2.800/6.800=0,4118=41,18%
Het resultaat geeft aan dat voor elke geïnvesteerde euro, 0,4118 euro winst wordt behaald.
In conclusie kan de ROI of Return on Investment worden gebruikt door reguliere investeerders om hun portefeuilles te evalueren, of kan het worden toegepast om bijna elke vorm van uitgave te analyseren. Uiteindelijk is het een begrijpelijke en gemakkelijk te berekenen maatstaf om de efficiëntie van een project te bepalen. Daarom is het populair om opties te vergelijken waar kapitaal kan worden geïnvesteerd.
Een goede ROI hangt echter af van factoren zoals de risicotolerantie van de investeerder en de tijd die nodig is voordat de investering rendement oplevert. In dit geval zullen investeerders die terughoudender zijn ten aanzien van risico waarschijnlijk lagere ROI accepteren in ruil voor minder risico's, en op dezelfde manier zullen investeringen die langer nodig hebben om zichzelf terug te verdienen doorgaans een hogere ROI vereisen om aantrekkelijk te zijn voor investeerders.
Een ander punt dat we niet kunnen negeren, is dat de ROI beperkingen heeft, zoals bijvoorbeeld het niet in overweging nemen van de investeringstijd of seizoensgebondenheid. Dit laatste betekent dat hoewel de terugkeer op de lange termijn positief kan zijn, het resultaat negatief kan zijn op kortere momenten, zoals bijvoorbeeld in een bepaald kwartaal.